Zajęcia rekreacyjno-integracyjne pod nazwą Leśna Szkoła w Puławach Górnych są pomyślane jako alternatywa klasycznej wycieczki szkolnej lub na przykład „dnia sportu” z naciskiem na zespołowość, zabawę „na poważnie” ale i edukację, w taki sposób aby połączyć wyjątkową atrakcyjność z ceną na kieszeń naprawdę każdego ucznia.
Cechą szczególną Leśnej Szkoły jest nieprzerwany kontakt uczestników pomiędzy sobą i nieustanna opieka ze strony pracowników Ośrodka Sportów Zimowych w Puławach Górnych w Beskidzie Niskim.
Czas pobytu u nas jest w całości zorganizowany a nauczyciele i inni opiekunowie szkolni nie występują w roli prowadzących zajęcia – mają czas na to aby uczestniczyć w zajęciach w sposób niezobowiązujący, razem z uczniami i jednocześnie – dobrą okazję aby przyjrzeć się swoim podopiecznym z innej niż szkolna perspektywy, przede wszystkim pod kątem ich współdziałania w pracy zespołowej.
Deklaratywnie zajęcia Leśna Szkoła w Puławach Górnych są czasem wolnym ale jednocześnie uczniowie zdobywają na nich umiejętności praktyczne a przede wszystkim odkrywają radość z bycia razem – Leśna Szkoła jest więc szkołą nie tylko z nazwy.
Jednodniowa formuła (standardowe zajęcia do godziny 15-tej, 16-tej) pozwala wkomponować je w regularny szkolny tydzień bez zaburzania kolejnych dni a jednocześnie – na skompletowanie grupy niekoniecznie tożsamej z klasą gdyż uczniowie mogą być w różnymwieku, od IV klasy szkoły podstawowej (bez górnego limitu wiekowego).
Zajęcia mają formułę rywalizacji pomiędzy zespołami, co zachęca uczniów do wysiłku i podnosi temperaturę emocjonalną ale z uczniów w różnym wieku w dalszym ciągu da się skompletować mieszane zespoły o równej sile współzawodnictwa. Zróżnicowanie wiekowe stwarza wręcz starszym uczniom możliwość opiekowania się młodszymi, do czego zachęca regulamin proponowanych konkurencji.
Zajrzyjcie pod odnośnik http://przelomywisloka.pl/pulawy-gorne/namiotowy-oboz-lesnej-szkoly/ – tutaj informacje o niebywale atrakcyjnej turystycznie i cenowo alternatywie dla 2- i 3-dniowych oraz dłuższych wycieczek szkolnych i zielonych szkół oraz tygodniowych obozów wakacyjnych.
Podchody - leśna gra terenowa – uczniowie zmierzą się z serią zadań sprawnościowo – logicznych wymagających pracy zespołowej. Uczestnicy zostają podzieleni na dwa zespoły, które poruszają się różnymi trasami wykorzystując do nawigacji kompasy. Zadania sprawdzają umiejętność zdobywania informacji, sprawność zręcznościową, zapamiętywanie, umiejętność przekazywania informacji i poruszania się w terenie ale i wiedzę dotyczącą lasu i stworzeń w nim żyjących. Gra zawiera elementy łamigłówek logicznych oraz elementy edukacyjne. Razem z uczestnikami na trasie porusza się instruktor znakomicie znający teren, który wyjaśnia sposób wykonywania poszczególnych zadań, jest sędzią oraz pomaga w nawigacji. Oprócz instruktora na trasie obecny jest nauczyciel, który może służyć radą na trasie wędrówki ale i obserwować zachowania uczniów i sposób ich odnajdywania się w zespole w zadaniach, które wymagają różnych predyspozycji i umiejętności.
Paintball elekt
roniczny – jest to całkowicie bezpieczna wersja tradycyjnego Paintballa, przy czym tutaj kulki z farbą (trafienie którymi może stwarzać zagrożenie i w związku z tym wywołuje silny stres) zastępowane są sygnałami elektronicznymi, które są zupełnie nieszkodliwe i ekologiczne. Każdy z uczestników otrzymuje pistolet oraz specjalną kamizelkę. Gdy uczestnik zostanie „trafiony” jego pistolet odejmuje jedno z wielu „żyć” a w miarę strzelania wyczerpuje się również amunicja. Punkty zdobywa się wówczas gdy przeciwnicy zwracają się do sędziego o przywrócenie życia i odnowienie zapasów amunicji. Dzięki takiej formule wszyscy uczestnicy biorą udział w zabawie do samego końca rundy. Zespoły rozgrywają dwie lub trzy rundy pod rząd – istnieje więc możliwość rewanżu natychmiast po ewentualnej przegranej. Zwycięża drużyna, która zgromadzi więcej punktów Grę sędziuje doświadczony sędzia – instruktor.
Zjazdy na monster-hulajnogach nazywanych fachowo monster-rollerami ze stoku narciarskiego – czyli letni ekwiwalent nart. Hulajnogi mają specjalne, szerokie i miękko pompowane koła, które „dobrze trzymają przyczepność” na trawie oraz tłumią nierówności. Hulajnogi, mimo wyjątkowo solidnej budowy, są lekkie i mają bardzo mocne hamulce hydrauliczne, zarówno w tylnym jaki przednim kole. W górę poruszamy się wyciągiem talerzykowym lub samochodem terenowym z przyczepą – mniejsze dzieci albo koleją krzesełkową – starsi uczniowie. Każdorazowo decyzję, z którego wyciągu korzysta grupa podejmuje obsługa Ośrodka. Jednak w zasadzie już od klasy V używamy kolei krzesełkowej, którą uczniowie i nauczyciele podróżują wspólnie z monster-rollerami. Trasą zjazdu cała grupa wcześniej schodzi pieszo (przemieszczając się w dół po pierwszej części zajęć, które odbywają się na szczytowej polanie Kiczery, gdzie wcześniej cała grupa – po odpowiednim przeszkoleniu – wjeżdża koleją krzesełkową). Jest to niezwykle widowiskowa konkurencja i niezwykle popularna zarówno wśród chłopców jak i dziewcząt. Pierwsza część zjazdu po wyeksponowanej widokowo stromej części stoku budzi wielkie emocje natomiast druga część, łagodniejsza, na której uczniowie rozwijają większą prędkość, prowadzi kolejno obok stanowisk z wieżą ze skrzynek, ogniska i łucznictwa – co rodzi niezwykłe przeżycia nie tylko u zjeżdżających ale i obserwatorów. Uczniowie w ochronnych kaskach, zjeżdżają gęsiego, w dużych odstępach. Grupę ośmiu pojazdów prowadzi doświadczony instruktor. Kliknij aby obejrzeć filmik
Wieża ze skrzynek - Zadaniem uczestnika jest zbudowanie jak najwyższej wieży ze skrzynek po napojach. Trudność tego zadania polega
na tym że uczestnik cały czas znajduje się na szczycie tej wieży – układając kolejne skrzynki podawane z dołu przez pomocnika i wchodząc na coraz wyższy poziom. Wspinający się jest przez cały czas zabezpieczony specjalistycznym sprzętem wspinaczkowym przez doświadczonego instruktora, w taki sposób, że gdy wieża runie to on po prostu zawisa na linie. Wbrew pierwszemu wrażeniu (na przykład ze zdjęć czy filmików) jest to konkurencja nie tylko obiektywnie całkowicie bezpieczna ale również w praktyce: wszyscy bez wyjątku uczniowie podejmują próbę układania wieży – po pierwsze: mają możliwość obserwować i dopingować poprzedników – często koleżanki i kolegów znanych z dużej zręczności ale stopniowo również osoby obdarzone mniejszym sprytem, z czasem więc wszyscy przekonują się, że i oni „dadzą rady”; po drugie: wieżę układa się stopniowo zaczynając od kilku skrzynek a więc zawsze jest czas aby się zastanowić i zmienić zdanie. Nasi instruktorzy dokładają maksimum starań aby każdy uczeń ułożył jak najwyższą wieżę i aby absolutnie żaden uczeń nie poczuł się mniej wartościowy niż jego koleżanki i koledzy. Konkurencja ta rodzi autentyczną więź pomiędzy uczestnikami gdyż towarzystwo dopingujące wspinacza nieustannie mu podpowiada, głośno odlicza liczbę już ustawionych skrzynek i nieprzerwanie go motywuje do ułożenia jeszcze wyższej wieży. Konkurencja ta może stanowić również wyzwanie dla nauczycieli – warto sprawdzić swoje możliwości we współzawodnictwie ze swoimi uczniami.
Łucznictwo – w pobliżu Restauracji Amadeus jest przygotowany tor łuczniczy, w miejscu które w naturalny sposób nie stanowi jakiejkolwiek drogi komunikacyjnej, na którym uczniowie mają możliwość strzelania do tarczy z profesjonalnych łuków. Konkurencja ta jest preferowana w większości przez uczniów spokojnych i choć na pierwszy rzut oka może wydawać się, że w porównaniu do innych propozycji ta nie jest najbardziej atrakcyjna – to cieszy się ona naprawdę dużym powodzeniem a niektórzy uczniowie osiągają zadziwiająco dobre wyniki strzelania (strzelanie z łuku wcale nie jest łatwą czynnością)
Ognisko z pieczeniem kiełbasy – pomiędzy stanowiskiem „skrzynkowym” a Restauracją jest zlokalizowane ognisko, które żarzy się przez całą drugą część zajęć. Jest to stanowisko „odpoczynkowe”. Uczniowie na ogół pieką kiełbasę korzystając z przygotowanych fachowych metalowych „widelców” z drewnianymi uchwytami. Na ogół też jest to miejsce dzielenia się wrażeniami pomiędzy uczestnikami z różnych zespołów oraz uczniami i nauczycielami. Do przygotowanego posiłku podajemy herbatę lub sok.
Rowery górskie – wycieczka rowerowa: Ośrodek Sportów Zimowych w Puławach Górnych w Beskidzie Niskim, szczególnie poza sezonem narciarskim jest w zasadzie wolny od ruchu samochodowego. Do Puław Górnych prowadzi jedna droga, która tutaj się kończy. W terenie wokół Puław Górnych właściwie ruch samochodowy nie występuje a jednocześnie jest to teren bardzo zróżnicowany i „rowerowo atrakcyjny”. Istnieje szereg możliwości ułożenia trasy wycieczki (więcej pod ikoną „Plan dnia Puławy Górne” oraz na http://przelomywisloka.pl/rower-dla-kazdego/ gdzie omówione są plany i perspektywy związane z rowerami w naszej okolicy) ale zawsze da się tę trasę dostosować do możliwości technicznych i kondycji danej grupy – co uzgadniamy zwykle już na miejscu, po Waszym przyjeździe do Puław Górnych. Wycieczkę rowerową zawsze prowadzi nasz instruktor, znający trasę. Zachęcamy nauczycieli do uczestniczenia wraz z uczniami ale nie jest to warunek konieczny. Niezależnie od wysiłku, którego wymaga jazda rowerem a może właśnie dlatego, że jazda rowerem, szczególnie w terenie – wymaga wysiłku – polecamy wariant zajęć Leśnej Szkoły właśnie z wycieczka rowerową. Być może niektórzy uczniowie odnajdą w rowerze swoje przyszłe hobby. Z racji ukształtowania terenu i w zależności od wyboru trasy mogą one zawierać więcej lub mniej elementów kolarstwa górskiego w terenie, które to fragmenty dla jednych będą właśnie największą atrakcją a dla innych – mogą być wyzwaniem, którego być może woleliby nie podejmować. Istnieje więc możliwość wyboru trasy łatwiejszej/trudniejszej zawsze jeżeli Wasza grupa liczy powyżej 25 osób (wówczas i tak wycieczka odbywa się w dwóch turach) a pod pewnymi warunkami – również wtedy gdy liczebność grupy jest mniejsza. Nie obawiajcie się rowerów. Spróbujcie.
Wszystkie zajęcia odbywają się wokół przestronnej Restauracji Amadeus, która słynie ze znakomitej kuchni, pysznych klasycznych ciast oraz czystości i jest cały czas do dyspozycji uczestników i stanowi bazę lokalową Waszej wycieczki. Restauracja jest bezalkoholowa podobnie jak cały Ośrodek Sportów Zimowych i cała miejscowość Puławy, która jest również wolna od alkoholu w tym sensie, że nie ma w niej sklepu ani innego miejsca, w którym można byłoby go nabyć.
„Tyrolka” to wyzwanie, które warto podjąć z gwarancją, że jeśli się zdecydujecie – uda się na pewno. Nasza „Tyrolka” znajduje się na szczycie Kiczery i składa się z pięciu odcinków liny o łącznej długości 211 m. Konkurencja polega na zjeżdżaniu kolejnymi odcinkami liny w podwieszeniu w specjalnej uprzęży. Pomiędzy kolejnymi odcinkami liny znajdują się platformy, na których lądujemy na zakończenie poprzedniego odcinka i przepinamy się na odcinek następny. Prędkość na naszej instalacji nie jest zbyt wysoka ale wystarczająca do dostarczenia uczestnikom ciekawych wrażeń swoistego lotu w przestworzach.
Uczestnik rozpoczyna konkurencję od założenia w uprzęży w asyście instruktora, przy wejściu na pierwszą platformę. Następnie uprząż wpinamy – przy udziale instruktora – w linę asekuracyjną i tak zabezpieczeni wspinamy się na pierwszą platformę po dwóch kolejnych drabinkach. Na pierwszej, najwyższej platformie cały czas obecny jest instruktor, który czuwa nad prawidłowym wpięciem się uczestnika do pierwszej liny. Dalej uczestnik porusza się samodzielnie ale jest obserwowany przez instruktora. Znaczna część emocji i doświadczeń polega właśnie na samodzielnym przepinaniu się na kolejne odcinki liny. Uprząż posiada podwójne zapięcie na linę dzięki czemu uczestnik zawsze jest przypięty do liny głównej a więc całkowicie bezpieczny. Kolejne platformy są znacznie niższe niż pierwsza i stopniowo zbliżamy się do poziomu gruntu, na którym ostatecznie lądujemy na zakończenie ostatniego odcinka.
Mimo wszystko „zaliczenie” tej konkurencji oznacza dla niektórych osób pewne wyzwanie natury psychologicznej, które jednak warto podjąć i przełamać swój lęk. To swoiste przełamanie się ma miejsce zarówno w czasie wspinaczki na pierwszą platformę – a więc w momencie podjęcia decyzji o rozpoczęciu próby oraz już na pierwszej platformie gdy uczestnik odbija się z niej w przestrzeń. Sądzimy, że jest to doświadczenie, które może w minimalnym stopniu przypominać rozpoczęcie skoku na bungee a więc jest to konkurencja właśnie dla tych uczniów i nauczycieli, którzy chcą również sobie udowodnić, że jednak potrafią zdobyć się na odwagę. Dla osób przyzwyczajonych do zajęć wspinaczkowych czy też lubiących zabawę w parku linowym to przysłowiowa „bułka z masłem”. Wszyscy instruktorzy bacznie przyglądają się uczestnikom gdyż osoby, które cierpią na prawdziwy lęk wysokości nie powinny uczestniczyć w tej konkurencji podobnie jak w układaniu wieży ze skrzynek. Osoby takie daje się łatwo wychwycić (na ogół same są zdecydowane stanowczo nie uczestniczyć w tych konkurencjach.). Z naszego doświadczenia wynika, że jest to mniej więcej jedna osoba na tysiąc. Uczestników, którzy nie maja lęku wysokości a jedynie – jak każdy człowiek – obawiają się wysokości na zasadzie normalnego instynktu samozachowawczego ale stanowczo nie chcą uczestniczyć w „Tyrolce” i układaniu wieży ze skrzynek nie należy zbyt usilnie do tego namawiać. Często jest to raczej socjologiczna obawa przed nieudanym występem w obecności koleżanek i kolegów. Warto wówczas nieco pomóc takiemu uczniowi, co jest możliwe zarówno w wypadku „Tyrolki” jak i układania wieży ze skrzynek. Zaliczenie nawet takiej „wersji light” (czy tez lajtowej) daje satysfakcję, wzmacnia wiarę w siebie i zachęca do spokojnego spróbowania wersji standardowej.
Drodzy Rodzice! Wasze dzieci są cały czas pod opieką instruktorów – opiekunów, którzy są przeszkoleni z zakresu asekuracji oraz obsługi wszystkich konkurencji i mają duże doświadczenie w kontaktach z uczniami. Sprzęt używany przy asekuracji jest sprzętem markowym, uznanym przez profesjonalistów a przede wszystkim atestowany dla zapewnienia maksimum bezpieczeństwa. Ponadto na miejscu cały czas obecni są nauczyciele, którzy organizują przyjazd wycieczki do Puław. Dzięki temu uczniowie mogą poświęcać się wszystkim konkurencjom z pełnym zaufaniem we własne bezpieczeństwo. W efekcie odkrywanie satysfakcji z pracy zespołowej, ze współdziałania i zabawy w grupie oraz zdobywanie umiejętności praktycznych (a więc pełnowartościowy proces edukacyjny) odbywają się w wymagającej, niestandardowej a przez to lubianej formie!